سال 1401 هجری شمسی و عید باستانی نوروز مبارک با
واپسین لحظات زمستان که با طنین امیدبخش قدمهای بهار همراه است، نوید روزهای روشن و پرامید آینده است و شکوه بهاران و جان گرفتن دوباره زمین مرده، مهر تائیدیست بر این آیه شریفه قرآن:
واللّه الّذی أرْسل الرّیاح فتثیر سحابًا فسقْناه إلى بلدٍ مّیّتٍ فأحْییْنا به الْأرْض بعْد موْتها کذلک النّشور؛
و خدا همان کسى است که بادها را روانه مى کند پس [بادها] ابرى را برمى انگیزند و [ما] آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگى بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است » (سوره فاطر آیه ۹)
اکنون که پروردگار فرصت دیدن بهاری دیگر به ما اعطا نموده و صفحه ای سفید برای زیبا نوشتن برایمان گشوده، نیکوست کهسال نو و بهار تازه را، فرصتی دوباره برای تازه شدن و شوری نو برای ساختن ببنیم و در جهت بهتر زیستن و خدمت مضاعف به وطن و نظام جمهوری اسلامی ایران گام برداریم. امید آنکه سال جدید در پرتو الطاف بیکران حضرت حق و عنایات حضرت ولی عصر (عج) ، همراه با سلامتی وشادکامی باشد و شاهد جهانی عاری از هرگونه خشونت و جنگ و بیماری و ... باشیم.
خداوندا! ای مقلب و ای تغییر دهنده دلها و دیدهها، ای گرداننده شب ها و روزها، ای آنکه دگرگون کننده حالی به حال دیگر هستی، احوال ما را به بهترین حال دگرگون نما که تنها تو بر آنچه در دلهامان می گذرد، آگاهی.